Liefde en loslaten

En zelfs de mooiste dromen kunnen sterven, want dit bestaan is onvoorwaardelijk, en je hebt het altijd geweten.
Liefde is synoniem aan Aanwezigheid, een hart open voor de Oneindige.
Liefde is er in de adem, dit eenvoudige gevoel van levend en wakker zijn.
Liefde is groots; een geweldige ruimte, je onbeperkte capaciteit voor denken en voelen.
Liefde is van jou, en je kunt het niet verliezen.
Als je het kunt verliezen, was het nooit liefde, maar verlangen, en beloften, en toekomsten, en de drang om te bezitten, en bezeten zijn.
De dood vergeten en de ongegrondheid van dingen, een leven in gelukzalige onbewustheid. Toch is er zelfs liefde in het verlies van verlangen.
En het hart kan open blijven, zelfs als de wereld barst.
Ja, zelfs als liefde verloren is, is er liefde! Liefde is deze verbazingwekkende intimiteit die je voelt.
Deze transparantie. De staatloze staat. Thuis. Dit wonder. Deze gereedheid.
Het huidige moment, naakt. Het deel van jou dat niet gekruisigd kan worden.
Wacht dan niet op liefde. Smeek er niet voor. Maak jezelf er niet te klein voor.
Manipuleer jezelf niet, kleineer jezelf niet. Vernietig anderen niet om het te winnen. Maak er niet iets ‘verlorens’ van.
Maar weet het. En onthoud: Jij bent waardig. Je bent groot. Je bent een wild beest, een supernova.
Je hart klopt als Eén met alle andere harten. Verbonden en verlangend om verbinding te maken. Dus je kunt niet eenzaam zijn, wanneer je in jezelf bent.
En je alleen-zijn is majestueus. En je verlangen is wonderbaarlijk. Laat je dromen over liefde branden; voel het vuur.
Je wilde alleen maar verliefd worden op je eigen hart.
Jeff Foster
vertaling: Irene Martens